เรื่องของตัวอักษรจีน
คงมีคนเคยสังเกตเหมือนกับเจ้าของบล็อกถึงตัวอักษรจีน
ในหน้าหนังสือพิมพ์จีนที่มีขายในประเทศไทย
ตัวอักษรเหล่านั้นมีขีดมากมายและมีตัวอักษรทั้งที่เหมือนและไม่เหมือนตัวอักษรที่ปรากฏในหนังสือเรียนภาษาจีน
จากการอ่าน การเรียนและการค้นคว้ามาจึงพบว่า
ตัวอักษรจีนมี 2
แบบคือ อักษรตัวเต็ม 繁体字 (fantizi / fántĭzì)
in traditional characters และอักษรตัวย่อ 简体字
(jiantizi / jiăntĭzì)
อักษรตัวเต็ม 繁体字
(fantizi / fántĭzì) in traditional
characters คือรูปแบบของตัวอักษรจีนดั้งเดิม
อักษรตัวย่อ 简体字
(jiantizi / jiăntĭzì)
คือรูปแบบของตัวอักษรจีนดั้งเดิม ที่มีการลดการขีด
หรือรวบขีด เพื่อให้ง่ายต่อการจดจำ เหมาะสำหรับบุคคลที่เริ่มเรียนภาษาจีน
เพราะช่วยลดภาระในการจดจำตัวหนังสือได้มาก ตัวอัการย่อนี้ได้จัดทำขึ้นโดยทีมงานระดับชาติที่ประกอบด้วยนักวิชาการชั้นนำของจีน
เนื่องจากตัวอักษรจีนได้มีวิวัฒนาการมายาวนานกว่า
5000 ปี ตั้งแต่เริ่มมีการบันทึกในกระดองเต่า
และมีการผ่านยุคสมัยมาและได้รับการพัฒนามาโดยลำดับจนมาถึง
ปี
ค.ศ. 1949
กองทัพรัฐบาลพรรคก๊กมินตั๋ง
นำโดยจอมพลเจียงไคเช็ค พ่ายแพ้สงครามกลางเมืองให้แก่
กองทัพปลดแอกประชาชนจีนของ พรรคคอมมิวนิสต์จีนซึ่งนำโดย เหมาเจ๋อตง
จึงทำให้ถอยร่นไปตั้งหลักใหม่ที่เกาะไต้หวัน และตัดขาดความสัมพันธ์กันมานาน และเพิ่งจะเริ่มเปิดประเทศติดต่อไปมาซึ่งกันในปี ค.ศ. 2008 เป็นต้นมา
ปี
ค.ศ. 1955
คณะกรรมการปฎิรูประบบการเขียนภาษาจีน
ได้ประกาศอย่างเป็นทางการให้ใช้ อักษรตัวย่อ
ซึ่งมี 2238 ตัวจากตัวอักษร 56000 ตัว ( แต่ในประเทศไต้หวัน ยังคงใช้ตัวอักษรดั้งเดิมมาจนทุกวันนี้
) นอกจากนั้นยังมีประเทศที่ใช้ตัวย่อเช่นเดียวกับประเทศจีน ได้แก่ สิงคโปร์ มาเลเซีย
และคาดว่าตัวอักษรตัวย่อจะกลายเป็นกระแสหลักที่ใช้เขียนอักษรจีนในเวลาต่อไป
ปี
ค.ศ. 1958
คณะกรรมการปฎิรูปการเขียนภาษาจีน
ซึ่งแต่งตั้งโดยรัฐบาลจีน ประกาศให้ใช้ ระบบสัทอักษร
(หรือเรียกว่าตัวกำกับการออกเสียงของภาษาจีน) Hanyu Pinyin ซึงดัดแปลงมาจากระบบสัทอักษรสากล IPA
(International Phoenetics Alphabets) โดยยกเลิกระบบกำกับตัวออกเสียงแบบเดิมที่ใช้มาตั้งแต่ปี
ค.ศ. 1918 ที่เรียกว่า ( Zhuyin fuhua )เพื่อช่วยให้ระบบกำกับการออกเสียงภาษาจีนถูกต้องตามหลักวิชาการ และได้มาตรฐานมากขึ้น
ทำให้สอดคล้องกับกระแสความนิยมการใช้สัทอักษรของโลก
ที่เล่ามาถึงแม้ว่าการใช้สัญลักษณ์ที่ต่างกัน
ของอักษรตัวเต็ม และอักษรตัวย่อของตัวอักษรจีนแล้วนั้น แต่เรื่องการออกเสียงนั้นเหมือนกันทุกอย่าง
ให้เข้าใจว่า ภาษาจีนกลางเกี่ยวกับการพูดออกเสียงที่ใช้สำเนียงปักกิ่งเป็นมาตรฐานเพียงอย่างเดียว
ไม่เกี่ยวกับการเขียนตัวอักษรเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น